« خدا ما را دوست دارد »

 

 

از معلمم شنیدم

 

صبح روز اول سال

 

« با محبت جمله سازید. ‌»

 

اولی قلم تراشید:

 

« من محبت را دوست دارم »

 

دومی تنور دل بتفتید:

 

« مادرم محبت است کلاً »

 

سومی که بود دلگیر:

 

« محبت دروغ است »

 

سبط شاعری هجا کرد:

 

« از محبت خارها گل می شود »

 

یک به یک جُمَل بخواندیم

 

آخرین نفر ز جا خاست

 

کودکی یتیم

 

کمرو

 

جامه اش دریده بر تن

 

صورتش لهیده از غم

 

فی المثل

 

بودنش نبود او بود

 

جمله را چنین شروع کرد:

 

« خدا ما را دوست دارد »

 

یاد دارم بهترین شد

 

چون معلم گریه می کرد

 

و می گفت:  « بچه ها گفتم با محبت جمله سازید.‌»

 

 

فرا رسیدن ماه مهر و مهربانی مبارک

 

 

شاد باشید

مهربان