فلسفه تحریم روزه در عید فطر

بالاخره ماه رمضان هم به پایان رسید و خوشا به حال کسانی که بهره کافی را از این ماه پر برکت بردند. موضوعی که مدتها پیش من را به فکر فرو برده بود مربوط میشد به همین عید فطر که پس از آخرین روز ماه رمضان قرار دارد. روزی که روزه گرفتن در آن حرام است. جالب است که پس از یک ماه که روزه گرفتن بر هر مرد و زن مکلفی واجب است روزی را داریم که روزه گرفتن در آن یک گناه کبیره محسوب میشود. عللی که من شخصا و بدون هیچ مطالعه جنبی و مربوطی پیرو این موضوع به آن رسیدم شامل موارد زیر می شوند: 1. خداوند تبارک و تعالی برای اینکه بندگانی را که از سر عادت به روند روزه گرفتن ادامه می دهند از آن حال و هوا خارج میسازد و نظمی که طی این سی روز به دست آمده را به هم میزند تا پس از این روز مبارک افراد به اراده و خواست خود روزه مستحبی یا قرض آن را به جا آورند. 2. از آنجایی که همیشه در طول تاریخ ظهور دین مبین اسلام مسلمانان جهان در زیر ذره بین بدخواهان و ملحدان بوده اند تا به نحوی وجهه آنان را تخریب کنند و به مقاصد خود برسند بسیار طبیعی به نظر می رسد که همینان در آخرین روزهای ماه رمضان مسمانان رو مورد تمسخر دهند که برای اینکه چند روزی بیشتر روزه نگیرند و از شر این گرسنگی و ریاضت رهایی یابند بزرگان و خردمندانشان رو آسمان می کنند تا ماه را رویت کرده و به دیگران ابلاغ کنند. حال آنکه با وجود عید فطر و تحریم روزه در آن این حالت پیش نخواهد آمد. 3. چون که در این روز بر هر مسلمان مستعد و مکلفی واجب است که مقداری از دارایی خود را به عنوان فطریه که مقدار آن هر ساله توسط علمای عظام تعیین می شود به نیازمندان بدهد و این دارایی می تواند به صورت خوراکی باشد شایسته نیست که در این روز کسی روزه دار باشد تا به نحو مطلوب تری این مراسم صورت پذیرد. نظر شما چیست؟