ای عاشقان ای عاشقان پیمانه را گم کرده ام..........در کنج ویران مانده ام . خمخانه را گم کرده ام ......حضرت مولانا
ای عاشقان ای عاشقان پیمانه را گم کرده ام..........در کنج ویران مانده ام . خمخانه را گم کرده ام ......حضرت مولانا

ای عاشقان ای عاشقان پیمانه را گم کرده ام..........در کنج ویران مانده ام . خمخانه را گم کرده ام ......حضرت مولانا

دمی با احوالات مفاخر شهرستان بم

کوروس سرهنگ زاده در سال ۱۳۱۶در پاریز سیرجان متولد شد .
والدین و جد او اهل شهرستان بـم هستند و او را نیز باید اصالتااهل خطه هنرپرور بم دانست
تحصیلات ابتدایى خود را در سیرجان و بم به پایان برده و براى ادامه تحصیل به کرمان آمد . ششم ادبى دوره دبیرستان را درکرمان شروع کرد و زمانى که به تهران رفت ، در تهران به اتمام رسانید
در تهران،وارد کار مطبوعات شد و سردبیرى کیهان کودکان به وى محول شد ، پس از هشت سال،وارد کار دولتى شد و در اداره آمار عمومى مشغول انجام وظیفه گردید و آخرین پست وى ، مدیر کل تدارکات سازمان نقشه‏بردارى کشور بود .

 

او کار خود را در اوایل دهه 1340 شروع کرد ، و با بازخوانی ترانه های همشهری خود زنده یاد داریوش رفیعی و همچنین ادامه سبک رفیعی ، معروف شد از ترانه های معروف وی می توان به « به سوی تو » ، « آسمون » ، « شبگرد » ، « زنگ کاروان برای فیلم لیلی و مجنون» و ... نام برد . که البته ترانه " به سوی تو " یک بازخوانی از کارهای رفیعی می باشدکه بدلیل اینکه ترانه داریوش رفیعی کمیاب است و این ترانه در دهه 50 بر روی صفحه با صدای کوروس به بازار آمد اکثرآ این ترانه رو با صدای کوروس سرهنگ زاده شنیده اند
.
کورس سرهنگ‏زاده بنا به تشویق همکاران مطبوعاتىخودبه رادیو رفت و اولین آهنگى را که اجرا کرد، آهنگى بود به نام « غریبى » یا « شروه » که یک نوع دشتستانىبوده و در بسیارى از گوشه و کنار کشور معمول مى‏باشد . این آهنگ را که مایه‏اى محلى کرمانى دارد 6 ساله بود که یکبار در شهر کرمان و پس از آن در روى سن دانشکده کشاورزى کرج اجرا کرد .
به هر حال پس از خواندن و اجراى این آهنگ بود که مدیران وقت رادیو از وى خواستند ،که همکارى خود را با این دستگاه ادامه دهد و چون سبک و سیاق خوانندگى وى بسیار شبیه بهزنده یادداریوش رفیعى بود ، معتقد بودند که نباید اجازه داد که این سبک از بین برود .
از این به بعد همکارى وى با هنرمندانى مثل : عبداللَّه جهان‏پناه ، نصراللَّه زرین‏پنجه ، حیدر اسماعیلى و عباس خوشدل آغازشد . وى ضمن اجراى خوانندگى، ردیف‏ها وگوشه‏های آوازیرا نزد عبداللَّه‏خان جهان‏پناه و نصراللَّه‏خان زرین‏پنجه فراگرفت
.
از دیگر آثار اوتهیه و تنظیم چند آهنگ محلى وسپس شرکت در چند برنامه « گل‏هاى صحرائى » و آهنگ دیگرى به نام « افسانه زندگى » بود که اکثر این آهنگهای او از حبیب الله بدیعیآهنگساز و سلیست ارزشمند رادیو می باشد که ۱۳ سال با یکدیگر با همکاری داشتند و اولین آهنگی که بدیعی برای کوروس ساخت در سال 1338" شبگرد " نام دارد .
وی اشعاری از برخی از ترانه‌سرایان آن دوران مانند معینی کرمانشاهی ، تورج نگهبان و ایرج نیری را اجرا کرد. علاوه بر بدیعی ، سرهنگ زاده آهنگ‌هایی از مجید وفادار و مجید لشگری را هم اجرا کرده‌است
.
از دیگر آهنگ‏هاى موفق وى: « دل اى دل » بود که در نمایشنامه پرطرفدار ساخته بیژن مفیداجرا شد
.
« نه دیگه این دل واسه ما دل نمى‏شه » نیز یکی دیگر از تصنیفهای معروف کورس است .
کوروس سرهنگ‏زاده آرزو دارد که این آهنگ‏ها،بازسازى شده و با ارکستر بزرگ اجرا شود.چون معتقد است که این تصنیف هااز آثار خوب و با ارزش موسیقى سنتى ایران مى‏باشد.
وى خواننده‏اى است با فرهنگ و دانش و در کار خوانندگى بسیار وسواسى است.به طوری که هر آهنگى را نمى‏پسندد و سبک و سیاق خوانندگى خود را ردیف منوچهر همایون‏پور و داریوش رفیعى مى‏داند .
به شعر و ترانه ‏سرایانى مثل : بیژن ترقى ، معینى کرمانشاهى ، عماد خراسانى و... عشق مى‏ورزد و به خطاطى و نقاشى سخت علاقمند است وخود یکى از بزرگان این هنر والا به شمار میرود
.
آنچه درباره صدای کورس سرهنگ زاده گفتنی است سوز صدا و تحریر های درشت و خشک خاص صدای اوست که جلوه ای دیگر به کار او داده است . آثاردیگری ازو بهیادگار مانده مانند " خاطرات " "فال حافظ" " یا علی " " دیدار " و ... که هر کدام جذابیت و زیبایی خاص خود را دارد
استاد هم اکنون در(مهرشهر) کرج زندگی می کنند

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد